Ο 53 ετών σκηνοθέτης χωρίς δεύτερη σκέψη απάντησε θετικά στην πρόταση συνεργασίας που του απηύθυναν µέλη της Ολυµπιακής Επιτροπής. «Δεν µε απασχόλησε ούτε λεπτό. Απλώς τους είπα “θα το κάνω”». Εκµεταλλευόµενος την ευκαιρία δε, µίλησε για τα περίεργα παιχνίδια της ζωής. «Οταν ανακοινώθηκε το 2005 ότι η Βρετανία θα αναλάβει τους Ολυµπιακούς Αγώνες του 2012, το µόνο που είχα σκεφτεί ήταν πώς θα εξασφάλιζα µερικά εισιτήρια.
Τώρα βέβαια είναι κάπως διαφορετικά» λέει γελώντας.
Στο µεταξύ το έχει ρίξει στο διάβασµα για να εµπνευσθεί.
Διαβάζει για τη Βιοµηχανική Επανάσταση και τη δηµιουργία του σύγχρονου Λονδίνου. «Διαβάζω το “Πανδαιµόνιο” του Χάµφρεϊ Τζέ νινγκς» αλλά ο αγαπηµένος του είναι ο Τσαρλς Ντίκενς και το βιβλίο του «Βleak Ηouse», ένα βικτωριανό έπος για κάθε λογής κουµάσι της εποχής.
Για το θρίλερ «28 µέρες µετά» εµπνεύστηκε από ένα ποίηµα που έγραψε ο Γουίλιαµ Γουόρντσγουορθ το 1802. «Το έγραψε πάνω στη γέφυρα του Γουέστµινστερ υµνώντας την οµορφιά του πρωινού, της σιωπής, τα πλοία, τους πύργους, τους αγρούς, τον ουρανό. Στο ίδιο ποίηµα µιλάει για τον Τάµεση. Και αυτό µε έκανε να σκεφτώ. Οτι δηλαδή σε αυτή την πόλη δεν υπάρχει κάτι άλλο ζωντανό, που είναι σε διαρκή κίνηση, εκτός από το ποτάµι». Παραδοσιακά οι Λονδρέζοι χρησιµοποιούν ως σύµβολά τους το Μπιγκ Μπεν, το Κοινοβούλιο, όµως «δεν έχουµε εικόνες για το πώς ήταν ο Τάµεσης παρά µόνον στους τίτλους αρχής της σειράς “Εastenders”». Του αρέσει η εικόνα µε τις αποβάθρες «όπου ο κόσµος συνέρρεε κατά χιλιάδες» και µε τον ίδιο τρόπο θα ξαναβρεθούν εκεί µε αφορµή τους Αγώνες.
Θα µπορούσε ίσως να διοργανώσει συναυλίες κατά µήκος του ποταµού και να αναµεταδίδονται στο στάδιο από εναέριες λήψεις. Το σκέφτεται. «Μου αρέσουν οι συναυλίες. Πήγαινα κι εγώ όταν ήµουν πανκ. Είχαν τόση ενέργεια»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Δεκτά ΟΛΑ τα σχόλια αρκεί να μην είναι υβριστικά και διαφημιστικά.