«Δεν κάνουμε κάτι άλλο από το να διηγούμαστε ιστορίες»

Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΞΑΝΘΑΚΗ

Ενα κανάλι αφιερωμένο στους αστέγους, στους φτωχούς και στους μετανάστες! Μάλιστα, καλά το διαβάσατε. Το λένε Telestrada, είναι διαδικτυακό και οφείλει την ύπαρξή του στον ιταλικό κλάδο της Caritas, της διεθνούς καθολικής οργάνωσης αγαθοεργίας.

Η απήχησή του δεν είναι διόλου μικρή, για την τόλμη του βραβεύθηκε και οι άμεσα ενδιαφερόμενοι το στηρίζουν με κάθε τρόπο. Για το Telestrada μίλησε στην «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία» η επικεφαλής του, Γκαμπριέλα Βιρτζίλιτο.
*Πώς σας προέκυψε το Telestrada;
-Το Telestrada γεννήθηκε ως τμήμα ενός σχεδίου για τη δημιουργία μιας "συντακτικής ομάδας των δρόμων", που προώθησε το ιταλικό τμήμα της Caritas. Ετσι, φτιάχτηκε μια συντακτική ομάδα αποτελούμενη από αστέγους, που είτε φιλοξενούνταν εκείνη την περίοδο στον κοιτώνα της Caritas στην Κατάνη είτε έκαναν χρήση των υπηρεσιών της. Επιπλέον, εμπλέξαμε εθελοντές και κοινωνικούς λειτουργούς. Χρειαζόταν ένας δημοσιογράφος για να συντονίσει τους υπόλοιπους και ο κλήρος έπεσε σε μένα. Αντίκρισα ανθρώπους εξαιρετικούς, δημιουργικούς, με μεγάλο εσωτερικό πλούτο. Τότε κατάλαβα ότι μια εφημερίδα δεν αρκεί. Ηθελα όλοι να έχουν τη δυνατότητα, όπως την είχα κι εγώ, να δουν αυτά τα πρόσωπα και να ακούσουν αυτές τις φωνές. Είχα ανακαλύψει ότι οι φτωχοί, οι άνθρωποι με προβλήματα, όχι μόνον δεν ήταν χαζοί ή αγράμματοι, αλλά μπορούσαν να δώσουν μαθήματα σε όλη την κοινωνία. Σκέφτηκα λοιπόν ότι ο μόνος τρόπος που είχα για να μοιραστώ αυτή την ανακάλυψή μου ήταν μια web TV.
*Δεν είναι, νομίζω, και τόσο συνηθισμένο για την Εκκλησία να υιοθετεί τέτοιες πρωτοβουλίες. Δυσκολευτήκατε να την πείσετε;
-Οχι, καθόλου. Οταν πρότεινα στον πατέρα Βαλέριο, τον διευθυντή της Caritas στην Κατάνη, να δημιουργήσουμε μια web TV "των δρόμων", ανταποκρίθηκε με ενθουσιασμό. Πρέπει να πω ότι το Telestrada γεννήθηκε ως πειραματικό σχέδιο, ως ένας τρόπος για να απασχολούμε ανθρώπους με προβλήματα, και μόνον αργότερα πήρε τα χαρακτηριστικά ενός πραγματικού μέσου πληροφόρησης. Βραβευθήκαμε ως καλύτερη web TV καταγγελίας στην Ιταλία- κάτι πολύ σημαντικό, διότι σημαίνει ότι ο κόσμος της πληροφόρησης δεν αντιμετωπίζει το Telestrada ως φολκλορικό φαινόμενο, αλλά κοιτά το δημοσιογραφικό περιεχόμενο των ρεπορτάζ μας.
*Πώς μπορεί κάποιος να μιλήσει για τους αστέγους, τους φτωχούς, τους μετανάστες χωρίς να καταλήξει σε κηρύγματα;
-Δεν χρειάστηκε ποτέ να κάνουμε κηρύγματα, ούτε να καταγγείλουμε, παρ' όλο που μας βράβευσαν ως καταγγελτική web TV. Η αλήθεια είναι ότι δεν κάνουμε τίποτε άλλο παρά να διηγούμαστε ιστορίες. Μόνο που το κάνουμε με τα μάτια κάποιου που βίωσε παρόμοιες καταστάσεις. Οι άστεγοι, οι μετανάστες, γενικότερα οι φτωχοί δίνουν τη σωστή εικόνα του εαυτού τους, ούτε αρνητική ούτε θετική, τη στιγμή που αποφασίζουν να σταθούν μπροστά στην κάμερα και να μιλήσουν για τις εμπειρίες τους. Αυτή η συνενοχή ανάμεσα σε εκείνον που παίρνει τη συνέντευξη, δηλαδή τον συντάκτη του δρόμου, και τον πρωταγωνιστή της συνέντευξης, αποτελεί το μυστικό του Telestrada, το συστατικό της "εικόνας" του. Οταν κοιτάζεις ευθέως στον φακό και αφηγείσαι την ιστορία σου, ο κόσμος σε καταλαβαίνει, σε αποδέχεται, σε αναγνωρίζει, δεν σε θεωρεί «διαφορετικό» με την αρνητική σημασία του όρου.
*Οι θεατές τι σας λένε;
-Ο κόσμος μας παρακολουθεί με ενδιαφέρον αλλά και περιέργεια. Με εξέπληξε το πόσο γρήγορα ο κόσμος μας κατάλαβε. Νόμιζα ότι θα χρειαζόταν να βρούμε καινούριες τεχνικές για να εξηγήσουμε τι κάνουμε και πώς το κάνουμε, αλλά δεν χρειάστηκε. Το γεγονός ότι βγήκαμε από τη σκιά, κάναμε την εμφάνισή μας, κοιτάξαμε στα μάτια τους συνομιλητές μας ήταν καθοριστικό για να γίνουμε αμέσως κατανοητοί, να μας πάρουν στα σοβαρά από την πρώτη στιγμή».
*Υπάρχουν εντάσεις με τους μετανάστες στην Ιταλία. Μπορεί να βοηθήσει στην αποφόρτισή τους το Telestrada;
-Βεβαίως, όπως μπορεί να το κάνει οποιοδήποτε μέσο ενημέρωσης που θέλει να προσφέρει πληροφόρηση και όχι να δημιουργήσει σώνει και καλά εντυπώσεις ώστε να πουλήσει περισσότερα φύλλα ή να αυξήσει την τηλεθέασή του.