Image by slazgrc via Flickr |
H ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΑΓ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΣΤΗ ΣΠΙΝΑΛΟΓΚΑ |
Καλυδώνα - spina Longa, ένα «μακρύ αγκάθι» (η ακριβής μετάφραση από τα λατινικά) στα ανοιχτά της κοσμοπολίτικης Ελούντας, στον κόλπο του Μιραμπέλου. Εκεί όπου από το 1903 έως το 1957 ο ανθρώπινος πόνος έγινε σκληρή καθημερινότητα. Εκεί όπου άνθρωποι βασανίστηκαν και παραμορφώθηκαν στην κόλαση της αρρώστιας. Είναι η «πολιτεία των λεπρών», όπως αποκαλούν ακόμη και σήμερα τη βραχονησίδα η οποία μέσω της σειράς «Το Νησί» ήρθε να θυμίσει έννοιες όπως απομόνωση, κοινωνική προκατάληψη, απόρριψη, στίγμα.
|
Μανώλης Σφεντουράκης |
Αμέτρητες είναι οι αφηγήσεις και οι θρύλοι που έχουν στοιχειώσει το γοητευτικό, κατά τα άλλα, νησάκι. Η ιστορία της Σπιναλόγκας είναι αντιστρόφως ανάλογη του μεγέθους της. Υπήρξε από ενετικό φρούριο και καταφύγιο χριστιανών μέχρι οθωμανικός οικισμός και τελικά ο τόπος της εξορίας και της απομόνωσης των χανσενικών. Η προσωπική ιστορία του μοναδικού εν ζωή Κρητικού που γεννήθηκε μέσα στο νησί «γερός», κατά τη διάλεκτο της εποχής, από λεπρούς γονείς μοιάζει κάτι παραπάνω από εντυπωσιακή. Είναι η ιστορία του Μανώλη Σφεντουράκη.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ΤΗ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΜΑΝΩΛΗ ΣΤΗ ΣΠΙΝΑΛΟΓΚΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Δεκτά ΟΛΑ τα σχόλια αρκεί να μην είναι υβριστικά και διαφημιστικά.