Η κάμερα έγραφε 35 ώρες εικόνες φρίκης

15256074

Οι λέξεις είναι αδύναμες όταν το ανθρώπινο μάτι, ο τηλεοπτικός φακός αντικρύζουν εικόνες βιβλικής καταστροφής, εικόνες φρίκης σαν εκείνες που αντίκρυσε ο Σωτήρης Δανέζης και η κάμερα της «Εμπόλεμης ζώνης» (Μega), δέκα ημέρες μετά το φονικό χτύπημα του Εγκέλαδου στην Αϊτή. Γι΄ αυτό και το ντοκιμαντέρ «Το θαύμα», σε σκηνοθεσία Δημήτρη Γεράρδη, δεν έχει σπικάζ, αφήγηση.
Τον πανικό ακολούθησαν αλλεπάλληλα 24ωρα χάους, αναρχίας και οδύνης. Χιλιάδες νεκροί στους δρόμους, πείνα, λεηλασίες και ταραχές συνέθεταν το εφιαλτικό σκηνικό μιας τραγωδίας χωρίς προηγούμενο. Η κάμερα δεν προλάβαινε να καταγράψει όσα με καταιγιστικούς ρυθμούς εκτυλίσσονταν στους γεμάτους χαλάσματα δρόμους του Πορτ Ο Πρένς, της σχεδον ισοπεδωμένης πρωτεύουσας του νησιού. «Για πρώτη φορά η μυρωδιά του θανάτου και η θέα των ανθρώπινων μελών μού προκαλούσαν δυσφορία...», θυμάται ο Σωτήρης Δανέζης.
«Βιντεοσκοπούσαμε ένα τριώροφο κτίριο που είχε καταρρεύσει, όταν μια κρεολή με γοργό βήμα, κρατώντας ένα ροζ φόρεμα, στάθηκε μπροστά στην κάμερα. Σχεδόν παραληρούσε. Λίγο μετά προχώρησε. Δεν προλάβαμε να αντιδράσουμε, δεν προλάβαμε να ακούσουμε τι έλεγε. Αργότερα, βλέποντας το υλικό και με τη βοήθεια μεταφραστή, αντιληφθήκαμε ότι η γυναίκα εκείνη σοκαρισμένη έλεγε “θα είχα πεθάνει κι εγώ”.Είναι ένα από τα περιστατικά που αποτυπώθηκαν σε συνολικά 35 ώρες οπτικοακουστικού υλικού και από τις οποίες θα μεταδοθούν 120 λεπτά, σε δύο μέρη, από τις συχνότητες του Μega.