Ορέστης Τρίκας: «Έπεσα κάτω και ήρθε ο κόσμος και με μάζεψε. Τρομοκρατήθηκα!»

Μία από τις δυσκολότερες περιόδους της ζωής του εξομολογείται ο Ορέστης Τρίκας που όλοι αγαπήσαμε μέσα από τα «Κλεμμένα Όνειρα».

Ο ηθοποιός, μιλώντας στο My TV, αποκάλυψε το πρόβλημα υγείας που αντιμετώπισε για τρία χρόνια, προσπαθώντας να ξεπεράσει τις κρίσεις πανικού που αντιμετώπιζε: 

«Ένα καλοκαίρι θυμάμαι ήμουν μέσα σε ένα ταξί και πήγαινα στο σπίτι μου. Έξω είχε αφόρητη ζέστη αλλά και μέσα στο αυτοκίνητο ένιωθα να πνίγομαι. Ο οδηγός είχε ανοίξει το air condition γιατί δεν ένιωθα καλά. Είχα μουδιάσει ολόκληρος... άρχισα να τρέμω, να μην μπορώ να αναπνεύσω, η καρδιά μου χτύπαγε σαν τρελή και νόμιζα ότι θα πέθαινα. Του ζήτησα να με κατεβάσει πριν το σπίτι μου, σκέψου ότι ήμουν 3ης Σεπτεμβρίου και έμενα Κυψέλη τότε, με κατεβάζει και ξαφνικά έσβησαν όλα γύρω μου. Έπεσα κάτω και ήρθε ο κόσμος και με μάζεψε. Τρομοκρατήθηκα! Πήγα έκανα εξετάσεις σε γιατρούς, όμως δεν μου βρήκαν τίποτα. Από εκείνη την ημέρα σιγά σιγά αυτό άρχισε να εμφανίζεται πιο συχνά. Μέχρι που μετά από έναν χρόνο είχα κλειστεί στο σπίτι μου, ερχόντουσαν οι φίλοι μου, η μητέρα μου, δεν μίλαγα σε άνθρωπο, δεν έβγαινα έξω και ζούσα με αυτό. Σκέψου ότι ξύπναγα τα βράδια με τρελές ταχυκαρδίες, πήγαινα στο νοσοκομείο και μου λέγανε όλοι ότι δεν είναι τίποτα και είναι κρίση πανικού. Αυτό με τρέλαινε ακόμα περισσότερο».

Πότε όμως αντιλήφθηκε ότι δεν πρόκειται να πεθάνει αλλά είναι κρίσεις πανικού αυτό που του συμβαίνει; Ο ίδιος απαντά: «Όταν πήγα στον γιατρό -τότε ήμουν πιτσιρικάς 21-22, δεν ήμουν πολύ μεγάλος- και μου εξήγησε για πρώτη φορά ότι αυτό που έχω ονομάζεται κρίσεις πανικού. Δεν ήξερα καν τι είναι οι κρίσεις πανικού, ή αλλιώς ΝΦΔ «νευροφυτικές διαταραχές». Μου είπε ότι υπάρχουν γιατροί που δίνουν φαρμακευτική αγωγή, κάτι που μου λέει εγώ δεν θα στο πρότεινα και δεν πήρα ποτέ, και μου τόνισε πως είναι κάτι που μόνο εγώ ο ίδιος μπορώ να το καταπολεμήσω όταν πιστέψω πραγματικά ότι αυτό που νιώθω εκείνη τη στιγμή δεν είναι αλήθεια». Ο ηθοποιός εξηγεί πώς έλαβε τέλος ο εφιάλτης του: «Για 2 χρόνια απ' τη ζωή μου δεν το κατάφερα, μέχρι που κάποια στιγμή δεν πήγαινε άλλο και επισκέφτηκα έναν παθολόγο γιατί θεώρησα ότι αφού έχουν περάσει δύο χρόνια το θέμα θα ήταν παθολογικό. Του ανέφερα όλα τα συμπτώματα, κάναμε μάλιστα χιλιάδες εξετάσεις μέχρι που ένα βράδυ μου έβαλε και ένα μηχάνημα για να μετράει τους σφυγμούς μου. Όταν βγήκαν οι εξετάσεις και απ' αυτό με πιάνει στο γραφείο και μου λέει λοιπόν άκουσε να δεις, οι εξετάσεις σου είναι καλές αλλά το τρίπλεξ καρδιάς έδειξε κάτι... ξαφνικά εκεί που έχεις 60-70 χτύπους το λεπτό, ανεβάζεις κάτι 120, 150 μετά πέφτεις στους 30. Αυτό δεν είναι παθολογικό, είναι καθαρά στο μυαλό σου. Εσύ δίνεις την εντολή στο μυαλό σου να τα πάθεις όλα αυτά. Ξαφνικά, με έναν μαγικό τρόπο άρχισαν να μην υπάρχουν αυτές οι κρίσεις πανικού, ενώ τις είχα κάθε μέρα. Νομίζω ότι αυτή η κουβέντα με ταρακούνησε».