Μια παλιά γνώριμη του Αντώνη Ρέμου έκανε την εμφάνιση της στο 5ο live του The Voice και σε συνέντευξη που έδωσε σε περιοδικό μίλησε για τη μάχη που έδωσε με τον καρκίνο του μαστού και μάλιστα δύο φορές και τα προβλήματα που αντιμετωπίζει στην προσπάθεια της να επιβιώσει στη νύχτα.
Η περιγραφή της Αγγελικής Ζήκα στο περιοδικό Εγώ είναι τουλάχιστον συγκλονιστική: «Την εποχή που μου συνέβη συνεργαζόμουν με τον Αντώνη Ρέμο στο Αθηνών Αρένα και είχαμε δημιουργήσει μια απίστευτη παρέα.
Ένα, βράδυ βγήκα με μια φίλη για ένα ποτό. Ξαφνικά, χωρίς κανένα λόγο, έβαλα το χέρι μου μέσα από την μπλούζα μου και έπιασα το στήθος μου. Τότε άγγιξα έναν μικρό όγκο. Κινητοποιήθηκα άμεσα και έπειτα από δύο ημέρες έκανα εξετάσεις. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι είχα καρκίνο. Ήταν σοκαρισπκό. Δεν κάπνιζα, δεν έπινα, δεν είχα οικογενειακό ιστορικό. Τυπικά είχα πολύ μικρές πιθανότητες να προσβληθώ από τη συγκεκριμένη νόσο. Πιστεύω ότι τα αίτια ήταν καθαρά ψυχολογικά» είπε αρχικά η Αγγελική και συνέχισε με το ιστορικό της εμφάνισης του όγκου.
«Είχα εμφανίσει ξανά όγκο στο στήθος το 2000, όχι όμως κακοήθη. Ήταν ουσιαστικά προάγγελος του επόμενου. Συνέβη όταν βρέθηκα σε αδιέξοδο επαγγελματικά. Το σώμα μου αντέδρασε κατ’ αυτό τον τρόπο. Και τότε είχα κάνει χειρουργείο. Είχα πάντοτε στο μυαλό μου ότι συνέβη. Δεν αμελούσα ποτέ τις ετήσιες μαστογραφίες. Νομίζω ότι το 2009 “εξερράγη” και πάλι το σώμα μου από το παράπονο που αισθανόμουν μέσα μου. Ένιωθα ότι δεν μου δινόταν η ευκαιρία να αποδείξω τι μπορώ να κάνω. Δεν είχα τη δύναμη να αντιδράσω σ’ αυτό. Δεν λέω πως ήταν άδικο, γιατί όταν δουλεύεις σε μεγάλα σχήματα ενώ δεν έχεις δισκογραφία, όλος ο κόσμος περιμένει να δει το αστέρι. Δεν ενδιαφέρεται για τους νέους ερμηνευτές που βγαίνουν στο πρώτο πρόγραμμα, όσο αξιοπρεπείς και αν είναι. Ένιωθα μια μόνιμη καταπίεση παράλληλα έπρεπε να δουλεύω, γιατί ήταν το επάγγελμα μου. Δεν έχω άλλη δραστηριότητα. Πάντα προσαρμοζόμουν. Προσπαθούσα να πείσω τον εαυτό μου ότι δεν πειράζει. Προφανώς όμως δεν ήμουν καλά μέσα μου».
«Κόπηκαν τα πόδια μου. Ήμουν ήδη τρομοκρατημένη από το βράδυ που είχα ανακαλύψει τον όγκο. Πριν ακόμη επισκεφθώ το γιατρό, ένιωθα από ένστικτο ότι ήταν καρκίνος. Αμέσως μετά τις εξετάσεις που υποβλήθηκα, ο γιατρός μου ανακοίνωσε "Θα πρέπει να κάνεις χειρουργείο, χημειοθεραπείες, ακτινοβολίες και ορμονοθεραπεία". Τον κοίταξα στα μάτια και του είπα "Αποκλείεται! Δεν γίνεται". Τελικά απέφυγα την ακτινοβολία και τη χημειοθεραπεία, γιατί ευτυχώς αντιλήφθηκα νωρίς τον όγκο. Ο μοναδικός λόγος που χαίρομαι γιατί μου δίνεται η ευκαιρία να μοιραστώ δημόσια πια τα όσα έζησα είναι επειδή θέλω να περάσω το μήνυμα σε κάθε γυναίκα πως είναι τρομερά σημαντικό να μη φοβηθεί τον όγκο που θα ψηλαφίσει και να τρέξει αμέσως στο γιατρό της για να το προλάβει. Θα ήθελα μέσα από την εμπειρία μου να βοηθήσω όσες περισσότερες γυναίκες μπορώ».
Και συνεχίζει αποκαλύπτοντας τη δύναμη που μπορεί να κρύβει ένας άνθρωπος μέσα του χωρίς να το γνωρίζει: «Ήταν ανάμεικτα τα συναισθήματα μου. Άλλοτε πάλευα να το αποδεχτώ, άλλοτε θύμωνα. Κάποια στιγμή, πριν έχω την τελική ιατρική γνωμάτευση, ήμουν στο σπίτι μου. Άγγιζα τον όγκο και έλεγα “Αν είσαι καρκίνος, θα σε τσακίσω”. Όταν ξεκίνησα την ορμονοθεραπεία, σκεφτόμουν “Προσπάθησε να ηρεμήσεις”. Είχα κάνει το τεστ Οncotype και οι γιατροί είχαν στείλει δείγμα του όγκου στην Αμερική, όπου μέσω στατιστικών αποφαίνονται για το αν πρέπει να κάνεις χημειοθεραπεία και σε τι θα ωφελήσει. Θυμάμαι, μου τηλεφώνησε ο ογκολόγος και μου είπε “Κυρία Ζήκα, τα αποτελέσματα σας είναι εκπληκτικά. Δεν χρειάζεται να κάνετε ούτε ακτινοβολία ούτε χημειοθεραπεία. Καλό καλοκαίρι”Έκλαιγα από χαρά. Τότε είπα “Αφού απέφυγες κάτι τόσο βαρύ, οφείλεις να προχωρήσεις”».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Δεκτά ΟΛΑ τα σχόλια αρκεί να μην είναι υβριστικά και διαφημιστικά.